HAUTE CULTURE

Z wielkim bólem serca muszę przyznać, iż haute culture przestaje być modna. Tak, przestaje. Tak, jest mi z tego powodu względnie przykro.


Nikt nie powinien zaprzeczać, że dzisiaj, w XXI wieku, panuje gigantyczny wyścig atrakcyjnych, nowoczesnych, przede wszystkim komercyjnych rozrywek, które zostają zamieniane na produkt będący solidnym źródłem dochodu. Kluby, dyskoteki, puby, bary, kręgielnie i kina rzeczywiście stanowią urocze zapełnienie harmonogramu podczas weekendu lub dnia wolnego. Czy ktoś jednak pomyślał o teatrze? Wyliczając z rozmachu, może i go wymienił, ale czy faktycznie o nim pomyślał? Czy teatry są jeszcze komukolwiek potrzebne?
Patrząc na tłumy przychodzące na festiwale teatralne, teoretycznie są. Ale czy za tym wszystkim idzie moda, snobizm, abstrahując - tańsze bilety, czy może autentyczna potrzeba obcowania z tą formą kultury... Kultury pisanej przez 'K', nie przez 'Q'.

'Teatr jest dla widza, nie widz dla teatru' - zgadza się, dlatego obecnie tak łatwo zauważyć wszystkie procesy modyfikacji, którym podlega owa instytucja. Modni reżyserzy wywracają do góry nogami dzieła Szekspira i Fredry. Niektórym się to podoba, innym zupełnie nie. Otóż nie oto chodzi, by oceniać. Kluczem jest zrozumienie samej istoty sztuki teatralnej. Na dzień dzisiejszy, dzień w którym teatry często zostają omijane szerokim łukiem przez młodych ludzi, potrzebny jest patent, metoda na uniwersalizm, który bez przymusu posadzi owego młodego widza w drewnianym fotelu. Jednocześnie będzie w stanie sprawić, że przestanie on postrzegać go jako miejsce gdzie od niechcenia, bądź 'bo tak wypada', należy się elegancko ubrać.

27 marca obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Teatru.

                                                                                 ( sukienka - Quiksilver woman, buty - Venezia, torebka - Chloe, okulary - własność mamy )